HABER MERKEZİ- Gözlük, görme bozukluklarını düzelten en önemli icatlardan biridir. Ancak gözlüklerin icadı 13. yüzyıla dayandığına göre, ondan önce yaşayan insanlar görme problemleriyle nasıl başa çıkıyordu? Tarih boyunca insanlar, görme bozukluklarını doğal yöntemlerle ya da farklı tekniklerle telafi etmeye çalışmıştır.
Görme Bozukluklarının Tarihçesi
İnsan gözü, yaşlandıkça veya genetik faktörlere bağlı olarak miyop (uzağı görememe), hipermetrop (yakını görememe) ve astigmatizma gibi sorunlarla karşı karşıya kalabilir. Antik çağlardan beri bu sorunlar bilinmekteydi. Antik Mısır, Yunan ve Roma medeniyetlerinde görme zorlukları yaşayan insanlar olduğu biliniyor, ancak bu bozukluklar için modern anlamda bir düzeltme yöntemi yoktu.
Doğal Telafi Mekanizmaları
Gözlüğün icadından önce insanlar görme problemlerini çeşitli yollarla telafi ediyordu:
Çevresel Uyum: İnsanlar, görüş mesafelerini optimize etmek için ışık koşullarına uyum sağlamaya çalışıyordu. Örneğin, yazı yazarken veya okuma yaparken bol ışık kullanmak yaygındı.
Beden Duruşu ve Odaklama Teknikleri: Görme sorunu yaşayan kişiler, objelere daha yakın durarak ya da gözlerini kısarak daha net görmeye çalışıyordu.
Görsel Yardımcılar: Antik çağlarda bazı insanlar cilalanmış kuvars veya cam parçalarını büyüteç olarak kullanıyordu. Romalı filozof Seneca’nın yazıları büyütmek için bir su kabarcığından faydalandığına dair kayıtlar vardır.
İlk Optik Araçlar
Gözlüğün atası sayılabilecek büyüteçler ve okuma taşları, ilk kez 10. yüzyılda Arap ve Çinli bilim insanları tarafından kullanılmıştır. Orta Çağ’da Avrupa'da özellikle manastırlarda, el yazmalarını okumak için büyüteçler kullanılıyordu. 13. yüzyılın sonlarında ise ilk gözlük İtalya'da icat edildi ve zamanla yaygınlaştı.